-
1 αναθρωσκω
(тж. -θρω-), ион. тж. ἀνθρῴσκω (aor. 2 ἀνέθορον)1) подпрыгивать, подскакивать(ὀλοοίτροχος ἀναθρῴσκων Hom.; πηδῆσαι καὴ ἀναθορεῖν Xen.; ὡς βρομιαζόμενος Anth.)
ἀμβώσας ἀναθρῴσκει Her. — вскрикнув, он подскочил2) вскакивать(ἐπὴ τὸν ἵππον Her.)
3) бросаться, устремляться(αἷμα ἀναθρῴσκει Emped. ap. Arst.)
ἀναθορὼν ἀπήντησε (αὐτῷ) Plut. — он бросился ему навстречу